Tarihte şöyle anlatılır... Bir savaşta
komutanın ordusu savaşı kaybeder ordu dağılır.
Komutanda kaçarak bir mağaraya sığınır. Mağarada oturup düşünürken bir karıncanın duvara doğru yürüdüğünü görür. Karınca bulduğu küçük bir arpa tanesini ağzına alıp duvara tırmanmaya çabalıyormuş. İlk çabası daha işin başındayken boşa çıkmış.
Sonra tekrar denemiş ve duvarı yarılamışken
tekrar aşağı yuvarlanmış ağzındaki arpayla birlikte. Kimi zaman duvarın daha
altındayken, kimi zaman da duvarın ortasındayken kimi zamanda tam duvarın
sonuna vardığı bir anda aşağı düşüyormuş. Ama karınca her defasında bir daha
deniyormuş. Yılmadan büyük bir kararlılıkla…
Komutan tam yetmiş üç denemeyi saymış ve nihayet karınca kendini duvarın öte tarafına atmayı başarmış.
İşte o an Komutan mağaradan haykırarak kalkmış ve avazı çıktığı kadar bağırmış. Heeeytt! Kendini dışarı atarak tekrar yeniden savaşmaya başlamış. Bunu gören askerler cesaretlenerek savaşı kazanmışlar. Ardındandır ki özürlü bacağına rağmen dünyayı fatihe kalkmıştır. Komutan başarısını bir karıncanın cesaretini örnek almıştır.
Komutan tam yetmiş üç denemeyi saymış ve nihayet karınca kendini duvarın öte tarafına atmayı başarmış.
İşte o an Komutan mağaradan haykırarak kalkmış ve avazı çıktığı kadar bağırmış. Heeeytt! Kendini dışarı atarak tekrar yeniden savaşmaya başlamış. Bunu gören askerler cesaretlenerek savaşı kazanmışlar. Ardındandır ki özürlü bacağına rağmen dünyayı fatihe kalkmıştır. Komutan başarısını bir karıncanın cesaretini örnek almıştır.
Kaynak: Genç Gelişim Dergisi
www.gencgelisim.com
www.gencgelisim.com
