Acınız, anlayışınızı kaplayan kabuğun kırılmasıdır.
Nasıl ki, bir meyvenin yüreğinin güneşi görebilmesi için
kabuğunun çatlaması gerekir, acı da sizin için öyledir.
Tıpkı tarlalarınızdan geçip giden mevsimler gibi, yüreğinizin
mevsimlerini kabul edebildiyseniz, pişmanlık ve üzüntülerinizin kışında
çevrenize huzur içinde bakabilirdiniz.
