Evlilikte Çocuk Sahibi Olmak

Anne baba olmak hepimizin idealidir. Neslimizin devamı için olması gereken bir programdır. Eşime bu soruyu sorarken, çocuk sahibi olmak konusunda ne kadar istekli olup olmadığını öğrenmek istemiştim.

Eşim Ahmet Bey bu soruya; “Bu, birlikte vereceğimiz bir karar. Tabi ki çocuklarımın olmasını isterim. Ve çok sayıda çocuk istiyorum.” demişti.

Şu anda iki çocuğumuz var. Onlar bizim her şeyimiz, hayat bağımız. Ahmet Bey’in çocuklarla olan diyalogu çok farklıdır. Çocuklar daha anne karnındayken, eşim çocuklara kitap, akşamları gazete okur ve buna benzer aktivitelerle çocuklarla ilgilenirdi. Onlar doğduktan sonra da desteğini hiç esirgemedi. Bu sayede, aralarında çok hoş bir iletişim oluştu.

Bir aileyle görüşmüştük. Hanım çocuk istemediğini, fakat eşinin bu konuda çok ısrarcı olduğunu anlatmıştı. Dört yıllık evli bir çiftti ve kadın, önemli olan birlikte olmak diye düşünüyordu. Hanım, “Eşim bana evlenmeden önce illa çocuk sahibi olmak istediğinden hiç bahsetmemişti. Eğer konuşsaydık, ben çocuk konusundaki fikirlerimi söylerdim zaten. Ben çocuk istemiyorum. Çünkü çalışan bir bayanım, eğer çocuğum olursa yeterince ilgilenemeyeceğimi düşünüyorum. Eşim evlenme sebebimizi, çocuk sahibi olmak adına olduğunu vurguluyor ve bu beni çok rahatsız ediyor.” demişti. Hanım sarı karakterde bir bayandı. Sarı karakterdeki insanlar, hayatı, daha çok neşeli ve sorumluluk almadan keyfini çıkarak yaşamak isterler. Çocuk sorumluluğunu yüklenmek istemiyor, sadece birlikteliği yaşamak istiyordu.

Beyefendiyle konuştuğumuzda, hanımefendinin karakter renginden bahsettim ve “Destek olursanız, sorumlulukları paylaşırsanız eşinizi ikna edebilirsiniz.” dedim.

Beyefendi eşiyle konuştu, sorumlulukların hepsini üzerine aldığını, ne olursa olsun kendinin ilgileneceğini izah etti. Bunun üzerine çocuk yapmaya karar verdiler.

Çocuk istemeyen, düşünmeyen çiftlerde kazara hamile kalındığında, çocuk daha sonra benimsenmeyebiliyor ya da aldırmak isteniyor. Çocuk sahibi olmadan önce, hazırlıklı olup olunmadığı konusunda düşünülmelidir. Bebeğin her yönden sağlıklı olması için istenen bebek olması olmazsa olmaz bir şarttır. Çocuk konusunda çiftler birlikte karar vermeliler. Sonuçta çocuk bizim seçimimiz. Bilinçli olmak gerekiyor. Önemli olan kaliteli insan yetiştirmek, kaliteli eğitim vermektir. Çocuk sahibi olmazdan evvel, maddi ve manevi açıdan ne kadar yeterli olunduğu düşünülmelidir. Bunların hassasiyetle hesaplanması gerekiyor. Aile, ekonomik ve fiziksel açıdan çocuk kaldırılabilecek durumda mı, bunların analizi yapılarak karar verilmelidir.

Aksi takdirde, on tane çocuk da yapılır, ama hepsine aynı değerde, aynı kalitede eğitim verilip verilemeyeceğini düşünmek ve sadece doğurmuş olmak için doğurmamak gerektiğine dair bilinçli olmak gerekiyor.

Çocuk beş yaşına kadar kendi ayakları üzerinde durabiliyor. Sınırlarını çizip normal düzeye gelmesi on sekiz yılı alıyor. Bu on sekiz yıl içinde anne baba tarafından çocuğa ciddi anlamda destek verilmesi gerekmektedir.  

Sonuçta emek verip, öz veride bulunarak yetiştirdiğiniz çocukları, yani eserlerinizi görmek hem çok keyif verici, hem de çok güzel bir duygu.

150 Soruda Evlilik/Fatma Taş/Akis Kitap

Dahi Beyin Blog