Yoga'da "kendini gözlemleme
biçimi", Tanıklık olarak adlandırılır. Kişi kendisini sanki bir
başkasıymış gibi gözlemlemeye çalışır. Tam olarak ne yaptığına dikkat eder.
Tanık (ya da Şahit) ne eylemi başlatır ne de eylemi yargılar, Tanık yalnızca
gözlemler.
Bu tanıklık uygulaması, Zen'de
oldukça geliştirilmiştir. Salim akıl ya da bir insanın yaptığına dikkat etmesi
uygulaması sırasında, kişinin ne yaptığı önemli değildir. Kişinin bilincini
geliştirmesi amacıyla kullanılamayacak hiçbir eylem yoktur. Kişinin, şimdiki
eylemlerin bilincinde olması gerekir. Bir insan, hayvan kesmek gibi, bir
Budist'i olumsuz etkileyebilecek eylemler yapabilir, ancak yaptığı işe olanca
DİKKATİNİ vermesi o kişinin bilincini geliştirebilir.
Tasavvufta da, en azından
Gürcüyef'in aktardığı biçiminde, benzer uygulamalar vardır. Bunlardan birisi
Kendini hatırlamaktır. Zen uygulamalarına benzer. Neyin yapılmakta olduğu
konusunda özel bir sınırlama yoktur. Ne yenilecek şeylere ilişkin bir kısıtlama
vardır, ne de genel davranış kuralları vardır.
Gürcüyef'in öğrencileri, nerede
olurlarsa olsunlar sürekli olarak "Kendilerini hatırlamaya yönelik"
çalışma yapmak zorundadırlar. Kendilerinin var olduğunu hatırlarlar ve
yaptıklarına dikkat ederler. Gürcüyef'in terminolojisiyle "kendisini
hatırlamayı başaran" kişi, "UYANMIŞ" kabul edilir.
Gürcüyef'in öğrencilerine verdiği
bir alıştırma, bir insanın vücudunun bir bölümünün sürekli farkında olmayı
gerektirir.
Bu geleneğe ait diğer bir
alıştırmada, "ayakkabıları ters olarak giymek", "yüzün bir
tarafını traş etmek", "sağ elini kullananların, sol elle yemek
yemesi" gibi, sıradan alışkanlık eylemlerinin, "farklı" şekilde
yapılmasıdır. Bu alıştırmalar, alışkanlık haline gelmiş otomatik eylemleri,
tümüyle "algıya çevirme girişimi" olarak görülebilir.
Karma Yoga geleneğinde amaç
günlük etkinliklere tam bir dikkat göstererek, onları bir "AYİN" gibi
görmektedir. (Anadolu geleneğindeki "İnsana hizmet, Hakka hizmettir"
görüşü buna benzer!) Bu alıştırma, Salim Akıl ya da Aklı Selim ile Kendini
Hatırlama'ya benzer bir işlev taşır ve Shikantaza'nın daha ılımlı bir
benzeridir.
Açılma Meditasyonu geleneklerinde
yer alan çoğu okul, günde iki kez yarım saatlik "yoğunlaşma"
(konsantrasyon) meditasyonu uygulaması yapar ve günün geri kalan kısmında da
"kendini gözlemleme yöntemini" kullanarak, algının iki temel biçimini
birleştirirler. (Kaynağına odaklan ve sonra bir nehir gibi ak!)
NLP İle Ruhsal Gelişim/Cengiz Erengil/Akis Kitap
Dahi Beyin blog
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder