Ölmek
üzere olan yaşlı bir baba, yatağının başına üç oğlunu çağırarak onlara
vasiyette bulunur: -Oğullarım, ben ölünce birbirinize düşmemeniz için, size
sahibi olduğum 17 deveyi paylaştırmak istiyorum. Miras olarak develerin
yarısını büyük oğluma, üçte birini ortancaya, dokuzda birini ise küçük
oğluma bırakıyorum.”
Babalarının
ölümünden sonra, mirası babalarının vasiyeti uyarınca paylaşmak üzere kardeşler
bir araya gelirler. Fakat bir türlü işin içinden çıkamazlar. Mirası babalarının
istediği gibi pay edemezler. Çünkü 17 sayısı ne 2’ye, ne 3’e, ne de 9’a
bölünebilir.
-“Bu
işin üstesinden ancak bizim bilgi
gelebilir.” Diye düşünüp ona gidip danışırlar.
Bilge;
“Benim bir devem var, onu da alıp, yeniden hesap yapın” der. Bu cömertliğe çok
şaşıran oğullar, 18 deveyi pay etmeye girişirler. Önce 2’ye bölerler, büyük
oğul 9 develik payını alır. Sonra 3’e bölerler, çıkan 6 deveyi de ortanca oğul
alır. Daha sonra 9’a böldüklerinde 2 deveyi de küçük oğul alır. Ama bütün
develeri paylaştıktan sonra ortada fazladan bir deve kalır yine...
Oğullar
bu duruma da bir çözüm getirmesi için yeniden bilgeye başvururlar. Bilge güler
ve:
-“İyi
öyleyse” der. “Sorununuz çözümlendiğine göre ben de devemi geri alabilirim
artık.”
Dahi Beyin Blog
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder